Перевод: со всех языков на польский

с польского на все языки

prowadzić (poprowadzić

  • 1 lead

    I 1. [liːd] pt, pp led, n (SPORT)
    prowadzenie nt; ( fig) przywództwo nt; (piece of information, clue) trop m; (in play, film) główna rola f; ( for dog) smycz f; ( ELEC) przewód m
    2. vt
    (walk in front, guide) prowadzić (poprowadzić perf); organization, activity kierować (pokierować perf) +instr; ( BRIT)

    to lead the orchestragrać (zagrać perf) partię pierwszych skrzypiec (w orkiestrze)

    3. vi

    to lead the way — prowadzić, wskazywać drogę

    to lead sb astray( mislead) zwieść ( perf) kogoś; ( corrupt) sprowadzić ( perf) kogoś na manowce or złą drogę

    to lead sb to believe thatdawać (dać perf) komuś powody sądzić, że …

    to lead sb to do sthsprawić ( perf), że ktoś coś zrobi

    Phrasal Verbs:
    II 1. [lɛd] n
    ( metal) ołów m; ( in pencil) grafit m
    2. cpd
    * * *
    I 1. [li:d] past tense, past participle - led; verb
    1) (to guide or direct or cause to go in a certain direction: Follow my car and I'll lead you to the motorway; She took the child by the hand and led him across the road; He was leading the horse into the stable; The sound of hammering led us to the garage; You led us to believe that we would be paid!) prowadzić, wieść
    2) (to go or carry to a particular place or along a particular course: A small path leads through the woods.) prowadzić, wieść
    3) ((with to) to cause or bring about a certain situation or state of affairs: The heavy rain led to serious floods.) (do)prowadzić (do)
    4) (to be first (in): An official car led the procession; He is still leading in the competition.) prowadzić
    5) (to live (a certain kind of life): She leads a pleasant existence on a Greek island.) prowadzić, wieść
    2. noun
    1) (the front place or position: He has taken over the lead in the race.) prowadzenie, kierownictwo
    2) (the state of being first: We have a lead over the rest of the world in this kind of research.) przewaga
    3) (the act of leading: We all followed his lead.) przykład
    4) (the amount by which one is ahead of others: He has a lead of twenty metres (over the man in second place).) przewaga
    5) (a leather strap or chain for leading a dog etc: All dogs must be kept on a lead.) smycz, postronek
    6) (a piece of information which will help to solve a mystery etc: The police have several leads concerning the identity of the thief.) poszlaka
    7) (a leading part in a play etc: Who plays the lead in that film?) główna rola
    - leadership
    - lead on
    - lead up the garden path
    - lead up to
    - lead the way
    II [led] noun
    1) (( also adjective) (of) an element, a soft, heavy, bluish-grey metal: lead pipes; Are these pipes made of lead or copper?) ołów
    2) (the part of a pencil that leaves a mark: The lead of my pencil has broken.) grafit

    English-Polish dictionary > lead

  • 2 drive

    [draɪv] 1. n
    ( journey) jazda f or podróż f (samochodem); (also: driveway) wjazd m, droga f dojazdowa; ( energy) werwa f, zapał m; ( campaign) działania pl; (SPORT) uderzenie nt; (also: disk drive) stacja f dysków
    2. vt; pt drove, pp driven
    vehicle prowadzić, kierować +instr; ( TECH) motor, wheel napędzać; animal prowadzić (poprowadzić perf); ball posyłać (posłać perf); (incite, encourage) kierować +instr; nail, stake
    3. vi; pt drove, pp driven
    ( as driver) prowadzić (samochód), jeździć samochodem; ( travel) jechać (pojechać perf) (samochodem)

    left-/right-hand drive — lewostronny/prawostronny układ kierowniczy

    front-/rear-/four-wheel drive — napęd na przednie/tylne/cztery koła

    to drive sb home/to the airport — zawozić (zawieźć perf) or odwozić (odwieźć perf) kogoś do domu/na lotnisko

    she drove him to move out — doprowadziła do tego, że się wyprowadził

    Phrasal Verbs:
    * * *
    1. past tense - drove; verb
    1) (to control or guide (a car etc): Do you want to drive (the car), or shall I?) jechać, prowadzić samochód
    2) (to take, bring etc in a car: My mother is driving me to the airport.) odwozić, przywozić
    3) (to force or urge along: Two men and a dog were driving a herd of cattle across the road.) pędzić, poganiać
    4) (to hit hard: He drove a nail into the door; He drove a golf-ball from the tee.) w(y)bijać
    5) (to cause to work by providing the necessary power: This mill is driven by water.) poruszać
    2. noun
    1) (a journey in a car, especially for pleasure: We decided to go for a drive.) przejażdżka
    2) (a private road leading from a gate to a house etc: The drive is lined with trees.) prywatny dojazd, aleja
    3) (energy and enthusiasm: I think he has the drive needed for this job.) energia
    4) (a special effort: We're having a drive to save electricity.) kampania, akcja
    5) (in sport, a hard stroke (with a golf-club, a cricket bat etc).) uderzenie
    6) ((computers) a disk drive.)
    - driver's license
    - drive-in
    - drive-through
    - driving licence
    - be driving at
    - drive off
    - drive on

    English-Polish dictionary > drive

  • 3 guide

    [gaɪd] 1. n
    ( person) przewodnik(-iczka) m(f); ( book) przewodnik m; ( BRIT) (also: girl guide) ≈ harcerka f
    2. vt
    (round city, museum) oprowadzać (oprowadzić perf); (lead, direct) prowadzić (poprowadzić perf)
    * * *
    1. verb
    1) (to lead, direct or show the way: I don't know how to get to your house - I'll need someone to guide me; Your comments guided me in my final choice.) prowadzić
    2) (to control the movement of: The teacher guided the child's hand as she wrote.) (po)kierować
    2. noun
    1) (a person who shows the way to go, points out interesting things etc: A guide will show you round the castle.) przewodnik
    2) ((also guidebook) a book which contains information for tourists: a guide to Rome.) przewodnik
    3) ((usually with capital) a Girl Guide.) harcerka
    4) (something which informs, directs or influences.) wskazówka
    - guideline
    - guided missile

    English-Polish dictionary > guide

  • 4 investigate

    [ɪn'vɛstɪgeɪt]
    vt
    badać (zbadać perf); (POLICE) prowadzić (poprowadzić perf) dochodzenie w sprawie +gen
    * * *
    [in'vestiɡeit]
    (to examine or inquire into carefully: The police are investigating the mystery.) prowadzić dochodzenie
    - investigator

    English-Polish dictionary > investigate

  • 5 shepherd

    ['ʃɛpəd] 1. n 2. vt
    * * *
    ['ʃepəd] 1. feminine - shepherdess; noun
    (a person who looks after sheep: The shepherd and his dog gathered in the sheep.) pasterz
    2. verb
    ((often with around, in, out etc) to guide or lead carefully: He shepherded me through a maze of corridors.) prowadzić

    English-Polish dictionary > shepherd

  • 6 steer

    [stɪə(r)] 1. vt
    vehicle kierować +instr; boat sterować +instr; person prowadzić (poprowadzić perf)
    2. vi

    to steer clear of sb/sth ( fig) — trzymać się z daleka od kogoś/czegoś

    * * *
    I [stiə] noun
    (a young ox raised to produce beef.) bukat
    II [stiə] verb
    (to guide or control the course of (eg a ship, car etc): He steered the car through the narrow streets; I steered out of the harbour; She managed to steer the conversation towards the subject of her birthday.) prowadzić
    - steering-wheel
    - steer clear of

    English-Polish dictionary > steer

  • 7 dribble

    ['drɪbl] 1. vi
    liquid spływać, ściekać; baby ślinić się; (FOOTBALL) dryblować
    2. vt
    ball prowadzić (poprowadzić perf)
    * * *
    ['dribl] 1. verb
    1) (to fall in small drops: Water dribbled out of the tap.) kapać
    2) ((of a baby etc) to allow saliva to run from the mouth.) ślinić się
    3) (in football, basketball, hockey etc to move the ball along by repeatedly kicking, bouncing or hitting it: The football player dribbled the ball up the field.) dryblować
    2. noun
    (a small quantity of liquid: A dribble ran down his chin.) kropla

    English-Polish dictionary > dribble

  • 8 perform

    [pə'fɔːm] 1. vt
    task, piece of music etc wykonywać (wykonać perf); ceremony prowadzić (poprowadzić perf); ( REL) odprawiać (odprawić perf)
    2. vi
    (well, badly) wypadać (wypaść perf)
    * * *
    [pə'fo:m]
    1) (to do, especially with care or as a duty: The doctor performed the operation.) dokonywać, wykonywać
    2) (to act (in the theatre etc) or do anything musical, theatrical etc to entertain an audience: The company will perform a Greek play; She performed on the violin.) wystawić, zagrać
    - performer

    English-Polish dictionary > perform

  • 9 present

    ['prɛznt] 1. adj 2. n
    ( gift) prezent m; ( LING) (also: present tense) czas m teraźniejszy; ( actuality)
    3. vt
    prize wręczać (wręczyć perf); difficulty, threat stanowić; person, information przedstawiać (przedstawić perf); radio/tv programme prowadzić (poprowadzić perf)

    to present sth to sb, to present sb with sth — wręczać (wręczyć perf) coś komuś

    * * *
    I ['preznt] adjective
    1) (being here, or at the place, occasion etc mentioned: My father was present on that occasion; Who else was present at the wedding?; Now that the whole class is present, we can begin the lesson.) obecny
    2) (existing now: the present moment; the present prime minister.) obecny
    3) ((of the tense of a verb) indicating action now: In the sentence `She wants a chocolate', the verb is in the present tense.) teraźniejszy
    - the present
    - at present
    - for the present
    II [pri'zent] verb
    1) (to give, especially formally or ceremonially: The child presented a bunch of flowers to the Queen; He was presented with a gold watch when he retired.) wręczyć
    2) (to introduce: May I present my wife (to you)?) przedstawiać
    3) (to arrange the production of (a play, film etc): The Elizabethan Theatre Company presents `Hamlet', by William Shakespeare.) przedstawiać
    4) (to offer (ideas etc) for consideration, or (a problem etc) for solving: She presents (=expresses) her ideas very clearly; The situation presents a problem.) przedstawiać
    5) (to bring (oneself); to appear: He presented himself at the dinner table half an hour late.) stawić się
    - presentable
    - presentation
    - present arms
    III ['preznt] noun
    (a gift: a wedding present; birthday presents.) prezent

    English-Polish dictionary > present

  • 10 mishandle

    [mɪs'hændl]
    vt
    instrument nieumiejętnie obchodzić się z +instr; situation źle rozgrywać (rozegrać perf); case, negotiations źle prowadzić (poprowadzić perf)

    English-Polish dictionary > mishandle

  • 11 повести

    глаг.
    • doprowadzić
    • kierować
    • poprowadzić
    • prowadzić
    • przewodzić
    • wyprowadzić
    • zaprowadzić
    * * *
    poprowadzić, powieść книжн.

    Русско-польский словарь > повести

  • 12 вести

    глаг.
    • chwytać
    • doprowadzać
    • doprowadzić
    • dowieźć
    • dowodzić
    • dyrygować
    • dzierżyć
    • interliniować
    • jechać
    • kierować
    • odwieźć
    • pomieścić
    • poprowadzić
    • prowadzić
    • przeprowadzać
    • przewodzić
    • przodować
    • przytrzymać
    • reżyserować
    • sterować
    • trzymać
    • wieźć
    • wodzić
    • wozić
    • zaprowadzić
    • zarządzać
    • zawieźć
    • zmierzać
    * * *
    prowadzić, toczyć, wieść

    Русско-польский словарь > вести

  • 13 водить

    глаг.
    • doprowadzać
    • doprowadzić
    • dowieźć
    • dowodzić
    • dyrygować
    • interliniować
    • jechać
    • kierować
    • odwieźć
    • oprowadzać
    • poprowadzić
    • prowadzać
    • prowadzić
    • przeprowadzać
    • przewodzić
    • przodować
    • wodzić
    • zaprowadzić
    • zawieźć
    * * *
    oprowadzać, (чем-л. по чему-л.) wodzić, zaprowadzać

    Русско-польский словарь > водить

  • 14 направлять

    глаг.
    • adresować
    • celować
    • doprowadzać
    • doprowadzić
    • dowodzić
    • dyrygować
    • dążyć
    • interliniować
    • kierować
    • mierzyć
    • oprowadzać
    • panować
    • podążać
    • poprowadzić
    • posyłać
    • prowadzić
    • przesyłać
    • przewodzić
    • przodować
    • reżyserować
    • rządzić
    • skierować
    • skierowywać
    • sterować
    • wykierowywać
    • wystosowywać
    • wysyłać
    • wysłać
    • zaadresować
    • zaprowadzić
    • zarządzać
    • zmierzać
    * * *
    nastawiać, kierować

    Русско-польский словарь > направлять

  • 15 отводить

    глаг.
    • doprowadzać
    • doprowadzić
    • dowodzić
    • dyrygować
    • interliniować
    • kierować
    • odprowadzać
    • odwodzić
    • odwracać
    • odwrócić
    • pochodzić
    • poprowadzić
    • prowadzić
    • przeprowadzać
    • przewodzić
    • przynieść
    • przynosić
    • sprowadzać
    • wodzić
    • wyprowadzić
    • wywodzić
    • zaprowadzać
    • zaprowadzić
    * * *
    odciągać, odprowadzać, odrzucać, odwodzić, ściągać, zaprowadzać

    Русско-польский словарь > отводить

  • 16 руководить

    глаг.
    • administrować
    • doglądać
    • doprowadzać
    • doprowadzić
    • dowodzić
    • dyrygować
    • gospodarować
    • handlować
    • interliniować
    • jechać
    • kierować
    • kontrolować
    • manipulować
    • nadzorować
    • nawigować
    • oprowadzać
    • panować
    • pilotować
    • poprowadzić
    • poruszać
    • posługiwać
    • prowadzić
    • przeprowadzać
    • przewodzić
    • przodować
    • pływać
    • reżyserować
    • rządzić
    • sterować
    • stosować
    • szefować
    • wodzić
    • wymierzać
    • władać
    • zagospodarować
    • zapanować
    • zaprowadzić
    • zarządzać
    • żeglować
    * * *
    dyrygować, kierować

    Русско-польский словарь > руководить

  • 17 управлять

    глаг.
    • administrować
    • doglądać
    • doprowadzać
    • doprowadzić
    • dowodzić
    • dyrygować
    • gospodarować
    • interliniować
    • jechać
    • kierować
    • kontrolować
    • manipulować
    • nadzorować
    • nakazywać
    • nawigować
    • oprowadzać
    • panować
    • pilotować
    • poprowadzić
    • poruszać
    • posługiwać
    • prowadzić
    • przewodzić
    • przodować
    • pływać
    • reżyserować
    • rządzić
    • sprawdzać
    • sterować
    • stosować
    • wymierzać
    • władać
    • zagospodarować
    • zapanować
    • zaprowadzić
    • zarządzać
    • żeglować
    * * *
    administrować, dyrygować, ( королевством) królować, rządzić, sterować, zarządzać

    Русско-польский словарь > управлять

  • 18 отвести

    глаг.
    • doprowadzać
    • doprowadzić
    • dowodzić
    • dyrygować
    • interliniować
    • kierować
    • odprowadzić
    • odwieść
    • odwracać
    • poprowadzić
    • prowadzić
    • przewodzić
    • zaprowadzić

    Русско-польский словарь > отвести

  • 19 привести

    глаг.
    • doprowadzać
    • doprowadzić
    • dostarczać
    • dowodzić
    • dyrygować
    • interliniować
    • kierować
    • poprowadzić
    • prowadzić
    • przewodzić
    • przynieść
    • przynosić
    • przyprowadzać
    • przyprowadzić
    • przytaczać
    • przywieść
    • przywieźć
    • sprowadzać
    • sprowadzić
    • zaprowadzić

    Русско-польский словарь > привести

  • 20 увести

    глаг.
    • doprowadzić
    • kierować
    • poprowadzić
    • prowadzić
    • przewodzić
    • uprowadzić
    • zaprowadzić

    Русско-польский словарь > увести

См. также в других словарях:

  • ołtarz — 1. podn. Poświęcić, złożyć, składać coś na ołtarzu ojczyzny, sztuki itp. «ofiarować, ofiarowywać coś, wyrzec się, wyrzekać się czegoś dla dobra ojczyzny, sztuki itp.»: Następne pokolenie – Kolumbów 1920 hojnie złożyło własną krew na ołtarzu… …   Słownik frazeologiczny

  • ślub — pot. Ktoś z kimś nie brał ślubu «ktoś nie jest z kimś na stałe związany, czyjeś zobowiązania wobec kogoś są tymczasowe i można się z nich wycofać»: Zadarł do góry głowę i wyprężył pierś. Jestem wolnym człowiekiem. Nie brałem z wami ślubu. Mogę od …   Słownik frazeologiczny

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»